Počinje sezona slava
Jesen, krsna slava, bogata trpeza, kolači, sveća, pokloni, gužve u prodavnicama, veselje... Sezona slava počinje…
Mnogima je ovo omiljeni period u godini jer se u svečanoj atmosferi okupljaju rodbina i prijatelji.
Najveći broj slava praznuje se u jesenje doba, kada se proslavljaju i Sveta Petka, Mitrovdan, Đurđic, Aranđelovdan,…
Kratka istorija krsne slave
Mnogi antropolozi smatraju da današnja slava predstavlja sećanje na pokojne pretke – kućne zaštitnike dok drugi smatraju da je običaj slave najverovatnije predstavlja zamenu paganskog zaštitnika hrišćanskim svetiteljem zaštitnikom.
Krsna slava kao pojam prvi put je zabeležena 1018. Godine u Ohdridu, te ovu godinu uzimamo i kao jubilej od zvaničnog obeležavanja krsne slave.
Međutim, kao obred datira još iz vremena početaka pokrštvanja Južnih slovena krajem VIII veka, za vreme vladavine kneza Mutimira. Prvo je to bila hramovna slava crkve podignute u čast nekog svetitelja, da bi vek kasnije zahvaljujući Ćirilu i Metodiju i njihovom učeniku Klimentu dobila neka hrišćanska obeležja.
Jedinstveno duhovno nasleđe našeg naroda
Sveti Sava, prvi srpski arhiepiskop, izvršio je u početkom 13. veka novu organizaciju crkvenog života, a taj reformatorski rad obuhvatio je i praznovanje kućne slave. On je u skladu sa 15. kanonom Prvog vaseljenskog sabora 325. Godine u Nikeji liturgijski sistematizovao preimenovane paganske kućne bogove.
Današnju formu slave je konačno uobličio mitropolit Mihailo 1862. godine. Od brojnih imena koje je imao ovaj obred, a ima ih i danas, ostali su samo:Slava, Krsna Slava i Svečari.
Tradicionalna i primerena duhovnom karakteru srpskog naroda, kanonizovana i zaštićena pravoslavnim crkvenim pravilima, slava je kontinuirano produžila svoje postojanje posebno u Pravoslavnom Hrišćanstvu i srpskom narodu.
Slava se nalazi u Nacionalnom registru Nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije, a 2014. godine je upisana i na UNESKOVU Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečenstva.